رزولوشن Resolution اصطلاحی است که از آن برای ذکر تعداد پیکسل های موجود در هر صفحه نمایش (پنل تلویزیون) استفاده می شود. ما اگر بخواهیم رزولوشن یک صفحه نمایش را بیان کنیم مانند یک جفت عدد زوج آن را نمایش می دهیم. حتما بخاطر داشته باشید در بیان رزولوشن، عدد اول نشان دهنده تعداد ستون پیکسل ها و عدد دوم نشان دهنده ی ردیف پیکسل ها است. از ضرب دو عددی که تعریف کردیم تعداد پیکسل های موجود در یک صفحه نمایش به دست می آید.
هر چه تعداد پیکسل ها بیشتر باشد، صفحه نمایش کیفیت بالاتری خواهد داشت و میتواند تصاویر واضح تری را ارائه دهد. در کل رزولوشن مهم ترین فاکتور در کیفیت تصویر یک تلویزیون است. اما رزولوشنی که شما تجربه می کنید به سه عامل: سایز تلویزیون، فاصله شما با تلویزیون و نوع محتوایی که مشاهده می کنید بستگی خواهد داشت.
انواع کیفیت صفحه نمایش
تلویزیون ها از نظر کیفیت دارای انواع مختلفی هستند که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم:
SD یا معمولی
از بین تمام رزولوشن ها SD دارای کم ترین پیکسل است. اکثر فیلم های دی وی دی قدیمی با این فرمت شناخته شده اند. این کیفیت شامل دو محدوده PAL و NTSC است. محدوده NTSC همان 480p است، معمولا تلویزیون هایی که کیفیت SD دارند، 480p نیز نامیده می شوند. در آن ها 480 ردیف پیکسل وجود دارد که در هر ردیف 720 پیکسل قرار داده شده است و رزولوشن آن را به صورت 480*720 نمایش می دهند. محدوده PAL که همان 720p است، دارای 576 ردیف پیکسل است که در هر ردیف 720 پیکسل وجود دارد که رزولوشن آن را به صورت 576*720 نمایش می دهند.
HD یا کیفیت بالا
HD مخفف کلمه انگلیسی high definition به معنای کیفیت بالا است. در این تلویزیون ها کیفیت صفحه نمایش و صدا به میزان زیادی افزایش یافته است. در واقع مولفه اصلی این تلویزیون ها شفافیت و دقت بالای تصویر، نمایش رنگ بیشتر، افزایش وسعت طول و عرض تصویر، صدای دیجیتال چند کاناله با کیفیت بالا است. در نهایت تلویزیون هایی با کیفیت اچ دی، تلویزیون های دیجیتالی هستند که کیفیت آن ها چند برابر کیفیت تلویزیون های SD یا معمولی است. کیفیت آن ها 720p با رزولوشن 720*1280 است.
فول اچ دی (Full HD)
به این نوع، فرمت 1080 نیز تعلق می گیرد. در این فرمت تصویر حداکثر 1920 پیکسل به صورت افقی و 1080 پیکسل به صورت عمودی وجود دارد که در کل نشان دهنده حداکثر پیکسل های تصویر در حالت عمودی است. در فرمت فول اچ دی کیفیت تصاویر به بیشترین حد خود میرسد. در این نوع تلویزیون ها قادر به دیدن کوچکترین جزئیات تلویزیون نیز خواهید بود. این تلویزیون ها 1080p نیز خوانده می شوند که رزولوشن آن ها 1080*1920 است.
4k
وضوح این تلویزیون ها تقریبا 4 برابر رزولوشن 1080p است. به همین دلیل نام 4K برای این نوع تلویزیون ها انتخاب شده است. این فناوری پیکسل های بسیار زیاد تری را در محیطی بسیار کوچک قرار داده است، به همین دلیل وضوح بسیار بالاتری نسبت به تلویزیون های فول اچ دی یا همان 1080p دارد. دلیل اهمیت پیکسل این است که هرچه پیکسل های بیشتری داشته باشیم می توانیم جزئیات بیشتری را مشاهده کنیم.
5K
مقایسه کیفیت 4K با 5K مانند آن است که 720p و 1080p را با هم مقایسه کنیم زیرا 5K تقریبا 30 درصد به نسبت 4K ارتقا پیدا کرده است. رایج ترین رزولوشن آن نیز 2880*5120 است این احتمال که رزولوشن 5K در تلویزیون های مصرفی فراگیر شود، بسیار کم است. این نمایشگر ها می‌توانند ویدئو های 4K را پخش کنند و در عین حال منو ها و نوار های ابزار نرم افزار های ویرایش ویدئو نیز باز باشند. درواقع داشتن بخش اضافی روی صفحه نمایشگر برای نرم‌افزار های ویرایش ویدئو از جمله قابلیت های این نمایشگر ها است. ولی در طی پیشرفت دنیای فناوری بعد از کیفیت 4K انتظار می رود که به سمت 8K برویم ولی باز با این حال نمایشگرهایی با کیفیت 5K نیز در این میان نقش خود را ایفا می‌کنند.
8K
این کیفیت دو برابر کیفیت 4K است، همچنین چهار برابر کیفیت 1080p و شش برابر کیفیت نمایشگر های 720p است. هر نمایشگری که عرض آن 8 هزار پیکسل داشته باشد، 8K نامیده می شود. نمایشگر های 8K در رزولوشن 4320*7680 پیکسل هستند. تا کنون هیچ دستگاه تلویزیون مصرفی با وضوح تصویر 8K ارائه نشده است و بعید است تا چند سال آینده نیز عرضه شود.
